Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

میڈے لیکھ اچ فجر دا سوجھل نئیں ، میں سیت ستارے کیا سوچاں
میں قیدی ظلم دے پنجرے دا ، رنگین نظارے کیا سوچاں
میڈے ڈیوے سِکدن تیل کیتے ، میں چن تے تارے کیا سوچاں
تیڈی یاد اچ شاکر گُم ہاسے ، میں اپڑیں بارے کیا سوچاں

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

سجن کوں اے قاصد سفا ونج کے آکھیں
کیڑھی گالوں تھی گئے خفا ونج کے آکھیں
سادا تئیں تے جوبن جوانی نہ راہسی
نہ راہسِن اےخوشیاں سدا ونج کے آکھیں
ایہا جرم ہے جو تیکوں پیار کِیتم
ایہا معاف کر چا خطا ونج کے آکھیں
توڑیں میکوں شاکر ودا رت رویندیں
میں وت وی کرینداں دعا ونج کے آکھیں

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

ایویں گالھ چوں گالھ جو چل پئی اے میں بول پئیاں میکوں معافی ڈے
جہڑیاں لائیاں تیں پابندیاں ہِن، نئیں یاد رہئیاں میکوں معافی ڈے
نہیں روک سکیا انہاں ہنجواں کو بس چھوڑ میاں میکوں معافی ڈے
تیڈے ظلم جفا دا چن شاکر! بے ادب تھیئاں میکوں معافی ڈے

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

درکھول ڈےمولا رحمت دے
ساڈےعیب گنا٥ سب معاف چاکر
کرکرم دی بارش ھر کہیں تے
ساڈےسینے بغض توںصاف چاکر
محروم نہ کرساکوں رحمت توں
اج رحمت اپڑی خاص چاکر
اےسچ ہےشاکرمجرم ھیں
پرتیڈےھیں ساکوں معاف چاکر

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

ساکوں روندا ڈیکھ تے حال نہ گھن نہ درد ونڈا ساکوں رونڑ ڈے¤
ساڈے اجڑے حال تے ترس نہ کر نہ چپ کروا ساکوں رونڑ ڈے¤
آپے رو رو کے چپ کر ویسوں نہ وقت ونجا ساکوں رونڑ ڈے¤
ساڈے سیت اچ ملک رونڑ ھے توں عید منا ساکوں رونڑ ڈے¤

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

تیکوں بخت جو ہا نسے یاد رہیے ؛ جیویں ہاسے کل ساکوں یاد کھڑے
توں نال ہانویں ساڈی دنیا تیں ؛ چن ہئی بھل بھل ساکوں یاد کھڑے
ساڈیاں لوک مثالاں ڈیندے ہن ؛ ہا گل تیں گل ساکوں یاد کھڑے
توڑیں بھل گیں پیار ندیم ساڈا ؛ تیڈا ہک ہک پل ساکوں یاد کھڑے

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

ﺗﻮﮞ ﺣﺎﮐﻢ ﮬﯿﮟ ﺗﯿﮉﯼ ﻣﺮﺿﯽ ﮬﮯ ﺳﺎﮈﮮ ﺍﻣﻦ ﺩﮮ ﺑﺪﻝ ﻣﺎﺣﻮﻝ ﻭﺩﺍ...
ﺗﯿﮉﺍ ﺑﺨﺖ ﺟﻮ ﮬﮯ ﺍﺳﺎﮞ ﻭﻗﺖ ﺍﭺ ﮬﺎﺋﯿﮟ ﺳﺎﮈﯼ ﻏﺮﺑﺖ ﺩﮮ ﺑﮭﻦ ﺑﮭﻮﻝ ﻭﺩﺍ...
ﺍﺳﺎﮞ ﭘﯿﺎﺭ ﺩﮮ ﻋﺎﺩﯼ ﺑﻨﺪﯾﮟ ﮬﺎﺋﯿﮟ ﺑﮭﻦ ﮐﺎﺳﮧ ﮐﮭﺲ ﮐﺸﮑﻮﻝ ﻭﺩﺍ...
ﮬﺮﺣﺎﻝ ﺍﭺ ﺷﺎﻛﺮ ﺗﯿﮉﮮ ﮬﺎﺋﯿﮟ ﺑﮭﺎﻧﻮﯾﮟ ﮔﻞ ﭼﺎ ﻻ ﯾﺎ ﺭﻭﻝ ﻭﺩﺍ

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

ڈوھڑا

دل منگ پووی تاں لنگھ آوویں ، میڈے گھر دا سوکھا راہ اے
ہاں واسی ڈکھ دے صوبے دا، ضلع غم، تحصیل جفا اے
ہِک میل فراق دے موضعے توں، واہندا ہنجوواں دا دریا اے
جڈاں شاکر پرھلی منڑ ٹپسیں، اگوں سامنے میڈی جا اے

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

نیندر آوے خواب تیڈے آ ستیندن رات کوں
مونجھ توں دیدیں دے در ھنجوںواہیندن رات کوں
چندر سوجھل گھن تے آنویں تاںملےکجھ آسرا
تارےمیڈےنال کھڑ تانگھاں تنگھیندن رات کوں
کر اشارےآکھدین ھاوی سجنڑکیڈے گیو
ٹول سینگیںدےمیکوںآتے چڑیندن رات کوں
اوکھاسوکھالنگھ وینداھے ڈینھ تیڈیںیادیںدیوچ
مونجھ تیڈی دے وٹھوہیں ڈنگ مریندن رات کوں
تیکوںمیںویسارنڑدے لکھاںحیلے کیتم
سینےوچ ڈانور ھتھوں تانڑیاں تنڑیندن رات کوں

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

ڈوہڑا

پیاردے ڈینہہ نئیں بھلدے دل کوں پل پل مینگھ ملہاراں ھوندین،
پٹھیاں سیدھیاں سیندھاں ھوندین نال کجل دیاں دھاراں ھوندین
شام سویرے یاردے ویڑھےدل دیاں روز اڈاراں ھوندین
سچ آہدن ناشاد سیانڑیں یاریں نال بہاراں ھوندین

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

گل نال کینکوں لانواں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ تیڈے بغیر جینویں
کینکوں میں ڈُکھ سنانواں ۔۔۔۔۔ تیڈے بغیر جینویں
بھانویں نصیب دے وچ کُئی ڈینہہ عمر ھے باقی
کیویں عمر نبھاواں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ تیڈے بغیر جینویں...
تیڈی شکل تے دلبر ۔۔۔۔۔۔۔ ہیلک جو تھی گیا ہاں
نظراں کوں کِتھ ہِلاواں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ تیڈے بغیر جینویں
تیڈا فراق شاکرؔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ زخمی جو کر گیا ھے
پھٹ کیکوں ونج ڈکھاواں ۔۔۔۔۔ تیڈے بغیر جینویں
[شاکر شجاع آبادی

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

جڈاں جلدئ لفظ کوں سنٹدے ہیئں ساکوں لوک ابالے یاد آندن
یاد آندین وستیاں وسدیاں کئی ول وستیں والے یاد آندن
آندین یاد اکرساں ساون دیاں ول پوہ دے پالے یاد آندن
جڈاں اشتر کہیں کوں کوئی بھالے ساکوں اپنے بھالے یاد آندن

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

ھک کفن ھاترکہ کل میڈا،
کوئی گھن کے تیڈا ناں چاگۓ،
میڈی رلدی لاش بےسائنکی کوں،
تیڈے شھر دے کالےکاں چاگۓ،
میڈے جسم کوں لیرکتیراںکر،
کوئی دل کڈھ گۓ کوئی ھاں چاگۓ،
گھر"اجڑاڈیکھ کے شاکردا،
کوئی در پٹ گۓ
کوئی تھاں چا گۓ.

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

دلدار عشق تیرے رلا رلا کے مارا
تیں یار سجنڑ دی خاطر میں چھوڑ دتا جگ سارا
لوکاں تے کیا گلہ اے دنیا جو بے وفا اے
افسوس تو وی مینوں وسا وسا کے مار

[.]

Re: Shakir Shuja Abadi saraiki poetry

مَتاں کہیں جاہ ةِ او مِل پووے اُوندا پیرا چاؤں اُوندی ڳول کروں
گھر بیٹھیں تاں کجھ نی بڑدا اَساں گھر نہ بہوں اُوندی ڳول کروں
اَساں مرن جیون کوں نہ ڈیکھوں کر ہمت ڈکھاؤں اُوندی ڳول کروں
مسکّین سمندر جھاگ جُلوں ایں پیت نبھاؤں اُوندی ڳول کروں
ایں شوق دا کُئی مُل کائنی ہر بندہ شوق رکھیندے
کُئی تتر بٹیرے کُئی کُتے کُئی بیٹھا نانگ پلیندے
ناؤلوں بھولوں موریں وچ کُئی ٹھرک ءچ ڈینہہ گزریندے
مسکّین دے شوق دا کیا پُچھدیں بیٹھاں ڈوہڑے روز لکھیندے۔