poem about refugees .............................

[*Hala*]

this poem when first come out made alot of noise in iran and afghanistan the poet mohammad kazem kazemi is indead a fine poet and this is one of her master piece i love it it is about afghan refugees living iran and going back to afghanistan :rose

پیاده* آمده بودم
محمد کاظم کاظمی
غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت*
پیاده آمده بودم*، پیاده خواهم رفت*
طلسم غربتم امشب شكسته خواهد شد
و سفره*ای كه تهی بود، بسته خواهد شد
و در حوالی شبهای عید، همسایه*
صدای گریه نخواهی شنید، همسایه*
همان غریبه كه قلك نداشت*، خواهد رفت*
و كودكی كه عروسك نداشت*، خواهد رفت*

***
منم تمام افق را به رنج گردیده*،
منم كه هر كه مرا دیده*، در گذر دیده*
منم كه نانی اگر داشتم*، از آجر بود
و سفره*ام ـ كه نبود ـ از گرسنگی پر بود
به هرچه آینه*، تصویری از شكست من است*
به سنگ*سنگ بناها، نشان دست من است*
اگر به لطف و اگر قهر، می*شناسندم*
تمام مردم این شهر، می*شناسندم*
من ایستادم*، اگر پشت آسمان خم شد
نماز خواندم*، اگر دهر ابن*ملجم شد

***
طلسم غربتم امشب شكسته خواهد شد
و سفره*ام كه تهی بود، بسته خواهد شد
غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت*
پیاده آمده بودم*، پیاده خواهم رفت*

***
چگونه باز نگردم*، كه سنگرم آنجاست*
چگونه*؟ آه*، مزار برادرم آنجاست*
چگونه باز نگردم كه مسجد و محراب*
و تیغ*، منتظر بوسه بر سرم آنجاست*
اقامه بود و اذان بود آنچه اینجا بود
قیام*بستن و الله اكبرم آنجاست*
شكسته*بالی*ام اینجا شكست طاقت نیست*
كرانه*ای كه در آن خوب می*پرم*، آنجاست*
مگیر خرده كه یك پا و یك عصا دارم*
مگیر خرده*، كه آن پای دیگرم آنجاست*

***
شكسته می*گذرم امشب از كنار شما
و شرمسارم از الطاف بی*شمار شما
من از سكوت شب سردتان خبر دارم*
شهید داده*ام*، از دردتان خبر دارم*
تو هم به*سان من از یك ستاره سر دیدی*
پدر ندیدی و خاكستر پدر دیدی*
تویی كه كوچه غربت سپرده*ای با من*
و نعش سوخته بر شانه برده*ای با من*
تو زخم دیدی اگر تازیانه من خوردم*
تو سنگ خوردی اگر آب و دانه من خوردم*

***
اگرچه مزرع ما دانه*های جو هم داشت*
و چند بته مستوجب درو هم داشت*
اگرچه تلخ شد آرامش همیشهتان
اگرچه كودك من سنگ زد به شیشهتان*
اگرچه متهم جرم مستند بودم*
اگرچه لایق سنگینی لحد بودم*
دم سفر مپسندید ناامید مرا
ولو دروغ*، عزیزان*! بحل كنید مرا
تمام آنچه ندارم*، نهاده خواهم رفت*
پیاده آمده*بودم*، پیاده خواهم رفت*
به این امام قسم*، چیز دیگری نبرم*
به*جز غبار حرم*، چیز دیگری نبرم*
خدا زیاد كند اجر دین و دنیاتان*
و مستجاب شود باقی دعاهاتان*
همیشه قلك فرزندهایتان پر باد
و نان دشمنتان ـ هر كه هست ـ آجر باد
مشهد ـ 27 / 1 / 1370

[*Hala*]

Re: poem about refugees .............................


Some of translation:)

around sunset of a hot day i will go on that road
i had walk all the way here i will go by foot back
tonight the charm of being away will break
and the empty table cloth will be closed
and around feast nights neighbour
you will not hear any cry neighbour
that stranger that did not have a piggy bank will go
that child that did not have a doll will go
* * * * * * * *
i am the one who has gone aronud horizone with suffring
i am the one who ever has seen me, saw me in part of a street (waiting and searching for work)
i am the one who if had a peice of bread had come from a peice of brick
and my table cloth *if ever existed~* was full of nothing
in every mirror there is a picure of me breaking
in every house you ill find my hand print
if they know my by kindness or annoyance
all the ppl of this city know me
i was the last man standing if all fail
i prayed if all let go
* * * * * * * * * * * *
tonight the charm of being away will break
and the empty table cloth will be closed
around sunset of a hot day i will go on that road
i had walk all the way here i will go by foot back
* * * * * * * * * * * * *
the rest soon to fallow

[Syed Afroz]

Re: poem about refugees .............................

Thanks for the poem Hala and very thnx for the translation its really touchin.........

waitin for the rest..........

Halaji Rocks!!!!!!!!!!!

[*Hala*]

Re: poem about refugees .............................

dera ziata manana Arfoz ji !!!
tal khoshhalla owsyi

[Tamana]

Re: poem about refugees .............................

wah hala jani par ma grani khor jani
der khwandawar sharing dy
ALLAH DI khosh'halla lari