sirf punjabi poetry

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

اک دن لڑ گئیاں سن اکھاں
اوسے دن دیاں جاگن اکھاں
تعبیراں نے نیند اڈائی
پھر وی سفنے ویکھن اکھاں
خبرے کون تماشا بنیاے
ایس ڈروں نہ کھلن اکھاں
آلے بھولے گھگو گھوڑے
ویکھ ویکھ نہ رجن اکھاں
پنڈا پیر دھروئی جاندے
مڑ مڑ پچھے جھاکن اکھاں
باہر زمانہ ویری ہویا
گھریں وکھاندے سجن اکھاں
دکھاں دی ڈھیری تے بہہ کے
سُچے موتی رولن اکھاں
بڑا دریڈا ویکھدیاں نیں
تیریاں چانن چانن اکھاں
میرا درد ونڈاون آیا ایں؟
پھر کیوں تیریاں ہسن اکھاں
ایہ سُچے شیشے نیں آسی
جھلّیا جھوٹھ نہ بولن اکھاں

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

سانبھ لئے یاراں دے بول
سارے چنگے مندے بول
سننے پیندے نیں سرکار
کیہ کیہ ونّ سونّے بول
گلی محلے آنڈھ گوانڈھ
کیہ کیہ چنّ چڑھاندے بول
خبرے کجھ تسلی ہووے
کاواں! بہہ بنیرے، بول!
پا گئے سانوں لمّے راہ
اس دے اڑدے اڑدے بول
سوچاں دے دریا بن جان
تیرے سِنّے بھِجے بول
سارے اپنی اپنی کہن
توں وی آسی کجھ تے بول

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

سہن نہ ہوندی تیری چپ
اینی لمی ڈوہنگی چپ
میں تاں تینوں ویکھ رہیآں
تینوں کاہدی لگی چپ
بکل وچہ لکوئی بیٹھا
ہر کوئی اپنی اپنی چپ
لوکی رون دوہتھڑ مار
انّھی بولی دھرتی چپ
اندر مچے نیں کرلاٹ
کندھاں اتے لکھی چپ
میں نہ بولاں تے کیہ ہویا
دنیا تے نہیں رہندی چپ
جد بولن دا ویلا آوے
کر جاندے نیں لوکی چپ
میں جدوں دی بولن لگاں
سجن کہندے آسی ! چپ!

[life.]

Re: sirf punjabi poetry


حسن دیاں تصویراں پڑھ
عشق دیاں تفسییراں پڑھ
تارا تارا اکھاں وچہ
سفنے پڑھ تعبیراں پڑھ
ایہ پُچھن دا ویلا نہیں
کیہ لکھیا زنجیراں پڑھ
کلا بہہ کے شیشہ ویکھ
آودیاں تقصیراں پڑھ
حسن بولدا نہیں ہوندا
متھا ویکھ لکیراں پڑھ
آسی حالے کچھ نہ لکھ
حالے حال فقیراں پڑھ

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

کوئی بن گیا رونق ۔۔۔۔۔ پکھیاں دی
کوئی چھوڑ کے شیش محل چلیا


کوئی پلیا ناز۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ تے نخرا وچ
کوئی ریت گرم تے ۔۔۔۔۔ تھل چلیا


کوئی بھل گیا مقصد ۔۔۔۔۔۔۔ آون دا
کوئی کر کے مقصد ۔۔۔۔۔ حل چلیا


ایتھے ہر کوئی "فرید" مسافر اے
کوئی اج چلیا ۔۔۔۔۔۔۔۔۔کوئی کل چلیا
__________________

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

تسلیم کیتاۓاساں چن ماہی تیڈےپیار دےقابل ناسے

ساڈی ہرگل بےاتباری ہائی اعتبار دےقابل ناسے

مجبورکیتاۓساکوں دل کملےاظہاردے قابل ناسے

،اساں کنول.لوک دیوانے جۓ تیڈے یاردےقابل ناسے

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

سوچن دِی سزا

مر جاواں تے فیر کی ہووے
جیوندا رہواں تے فیر کی ہووے
ایسی سوچ اِچ سال مہینے
چُپ چُپ لنگھدے جاندے نیں
اَکھ وِچ پِھردیاں سب تصویراں
لہُو وِچ رنگدے جاندے نیں

منیر نیازی

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

Tun nahi aayi tan kee assin mar gaye,
Dou din tadphe qraar aa hee gya,
Dil vich see khyaal ke ohde naal na bolaange kade,
Be_wafaa jad sahmne aayi tan pyaar aa hee gya,

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

Bara ishaq ishaq tou karda

kadi ishaq da gonjal kohl tey sahi

tenu meti vich rol deyve

tou bol tou pyar day bol tey sahi

pyar gaht tey darad hazaar mildy

kadi ishaq nu tokri tol tey sahi
__________________

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

Bade Sohne C Oh Din Yaara
Oh Jo Yaadan Ban Ke Reh Gaye Ne

Kade Jud Jud Ke Kathe Behnde C
Hun Door Vichode Pai Gaye Ne

Aje Kal Di Gal He Lagdi Hai,
Jado Hath Fad Ke Ture Asi

Ajj Manzil Te Pahunch Ke Dekhya Jashan Ne
Kite Door Kinare Reh Gaye Ne
__________________

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

الف اللہ نال رتّا دل میرا
مینوں ‘‘ب‘‘ دی خبر نہ کائی
‘‘ب‘‘ پڑھدیاں مینوں سمجھ نہ آوے
لذّت الف دی آئی
‘‘ع‘‘ تے ‘‘غ‘‘ نوں سمجھ نہ جاناں
گَل الف سمجھائی
بُلھیا! قول الف دے پورے
جیہڑے دل کی کَرن صفائی

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

یار دے بھرم



یار دے بھرم نئیں رہ گئے اَج کل یاراں وِچ
کئی واری میں، ایہہ خبر پڑھی اخباراں وِچ

یاری توڑ نبھانی اوکھی بوہت سجنا
ساڈے ورگا یار تینوں کدی نئیں لبھنا

یار نئیں لبھدے نقداں نہ اُدھاراں وِچ
کئی واری میں، ایہہ خبر پڑھی اخباراں وِچ

شکلوں سوہنے، اندروں نیتاں بُریاں نیں
منہ تے ہاسے بغلاں دے وِچ چُھریاں نیں

یار نُوں سُٹ گئے مار کے یار بازاراں وِچ
کئی واری میں، ایہہ خبر پڑھی اخباراں وِچ

کئی واری میں، ایہہ خبر پڑھی اخباراں وِچ
یار دے بھرم نئیں رہ گئے اَج کل یاراں وِچ

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

پانی بَھَرن پنہاریاں

پانی بَھَرن پنہاریاں، تے ونو ون گھڑے
بھریا اوس دا جانئے، جس دا توڑ چڑھے
اوہوا لج چرکلی، اوہوا کُھوہ دا گھیر
اِک بھنّے اِک بھر لئے، ایہہ لیکھاں دا پھیر
لیکھاں دی سبھ کھیڈ ہے، جدوں ایہہ دیندے ہار
لکھاں سُگھڑ سیانیاں بھنن ادھ وِچکار
بگھنے گھٹ گھٹ بنھیاں تے نویں لیائیاں لج
جس دا بھجنا لکھیا، اوس دا جاندا بَھج
اس دی ڈھاک اَج سکھنی، جس نے بَھریا کل
اَج اوہ مورکھ بن گئی، کل جس نوں سی ول
تکیاں مان کریندیاں اساں گھاگے ہتھ پھڑے
پانی بَھَرن پنہاریاں، تے ونو ون گھڑے

شریف کنجاہی

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

اج آکھاں جالَب یار نوں اُٹھ قبراں وِچوں بول

اِس ڈاڈھی دُکھ کہانی دا کوئی اگلا ورقا کھول

فوجی سرکاراں جد آئیاں توں لِخ لِخ مارے بول

اَج دس نمبری دربار چا لایا پُھٹ مونہوں کُجھ بول

شَطانی روُپ وِچ بندیاں دی ڈاڈھی پچھان سی تینوں

بندیاں وِچ شطاناں دی اج سیان دا نُسخہ ٹول

دہ کروڑ تیرے ھاری کملے، ھوۓ ود کے سولاں کروڑ

شیراں دِیاں بیٹھکاں تے گِدڑ کرن کلول

اج آکھاں جالَب یار نوں اُٹھ قبراں وِچوں بول

اِس ڈاڈھی دُکھ کہانی دا کوئی اگلا ورقا کھول

وعدےکر کے مُکر جاون، چوٹھ دا نِت اے سچ بناون

قرآن حدیث دا مذاق اڈاون، من وِچ ساڈے اُٹھن ھول

آ کھلوتے ھاں کُم کے مُڑ تھلے اوسے بوڑ

ٹُرگیا سیں چڈھ کے وِچ جِس نازک موڑ

دہ کروڑ تیرے ھاری کملے، ھوے ود کے سولاں کروڑ

شیراں دِیاں بیٹھکاں تے گِدڑ کرن کلول

اج آکھاں سوہنے یار نوں اُٹھ قبراں وِچوں بول

اِس ڈاڈھی دُکھ کہانی دا کوئی اگلا ورقا کھول

چَگّا ناں لبّھا روٹی ناں لبّھی سانوں لبّھاناں کوئ مکان

کَھپ لَب تَھک ھارے، اوہ لبّھا ناں پاکستان

بندے دا ھُن مُل ناں کائ پیسے دی پہچان

واری واری کھا گۓ لیڈر لا وڈِّی دی دکان

دہ کروڑ تیرے ھاری کملے، ھوۓ ود کے سولاں کروڑ

شیراں دِیاں بیٹھکاں تے گِدڑ کرن کلول

اج آکھاں سوہنے یار نوں اُٹھ قبراں وِچوں بول

اِس ڈاڈھی دُکھ کہانی دا کوئی اگلا ورقا کھول

[life.]

Re: sirf punjabi poetry

پیرجی: اَج کیہِ پکائیے دس تیرا کیہِ خیال اے
مؤکل: میں کیہِ خیال دساں میری کیہِ مجال اے
پیرجی: مؤکلا چل اَج فیر چسکے ای لا لئیے
لبَھ جان چنگیاں تے بھنڈیاں پکا لئیے

مؤکل: واہ واہ تُساں بُجھیاں نیں دلاں دیاں چوریاں
میرا وی ایہہ دل سی پکائیے اج توریاں
لُونواں والی بھِنڈی ہووے پوٹا پوٹا لمی ہووے
ہری تے کچُور ہووے سوہنی ہووے کولی ہووے

وچ ہون بکرے دی پُٹھ دیاں بوٹیاں
نال ہون چھنڈیاں تندوری دیاں روٹیاں
مکھنے دا پیڑا ہووے لسی دا پیالہ ہووے
بھِنڈیاں دے نخرے تے گرم مصالحہ ہووے

بھنڈیاں بنانا وی تو کوئی کوئی جاندا اے
رنھناں پکانا وی تےکوئی کوئی جاندا اے
اُٹھاں فیر پیرجی پھڑاں میں تیاریاں
بھنڈیاں بناواں اج رج کے کراریاں

پیرجی: مؤکلا ہزار ہون مزیدار بھنڈیاں
ہوندیاں نے کُجھ ذرا لیس دار بھِنڈیاں
مؤکل: دفع کرو پیرجی سبزیاں دی تھوڑ اے
سانوں ایہہ لسُوڑیاں پکان دی کی لوڑ اے

بندہ کاہنوں بھنِڈیاں دی لیس دی ہواڑ لَئے
ایہدے نالوں پَولی دی سریش بھانویں چاہڑلَئے
پیرجی: فیر کیہ خیال اے تیرا جھڑی نہ منا لَئیے
جے تو آکھیں مؤکلا کریلے نہ پکا لئَیے

مؤکل: ریس اے کوئی پیرجی آپ دے خیال دی
جمّی اے کوئی سبزی کریلیاں دے نال دی
ڈِ ھڈ وچ اِنج جیویں لو لگ پئی اے
تساں گل کیتی اے تے رال وگ پئی اے

سچ پچھو پیرجی ایہو میری را اے
مینوں وی چروکناں کریلیاں دا چاء اے
پیرجی ہووے جے کریلا چنگا پلیا
وچ ہووے قیمہ اُتے دھاگہ ہووے ولیا

گنڈھیاں ٹماٹراں دے نال ہووے تُنیا
فیر ہووے گھر دے گھہیو وچ بھُنیا
فیر کوئی پیرجی اُوس دا سواد اے
پُر وی پکایا سی تُساں نوں وی یاد اے

پیرجی: ہوربیبا مینوں ایہدی مینوں ہر گل بھاؤندی
مؤکلا کریلیاں وچ کوڑ ذرا ہوندی اے
مؤکل: دفع کرو زہر تے چریتا مینوں لگدا ئے
نِم تے دھریک دا بھرا مینوں لگدائے

پلے پلے دنداں تھلّے جیِبھ پئی سکدی
کھا مر لئی تے تریہہ نیں مکدی
تُمے دیاں گولیاں کریلیاں تو پھکیاں
اینہاں نالوں چاہڑ لو کونین دیاں ٹکیاں

پیرجی:مؤکلا فیر انج کر تُوں ہی کوئی راء دے
پُچھیں تے بتاؤنواں دا وی اپنا سواد اے
مؤکل: رب تہاڈا بھلا کرے کِڈی سوہنی گل اے
ایہو جیئے ذائقے والا ہور کہیڑا پھل اے

کالے کالے لشکدے تے گول مول چاہڑ لو
پیرجی لون تے وتاؤں چًول چاہڑ لوں
پیرجی: مؤکلا پکانے نوں تے جی بڑا کردائے
بُھٹیاں دی گرمی تو جی ذرا ڈر دائے

مؤکل: سچ اے جی پیرجی ڈھڈ کاہنوں بالنا
کھان والی چیز اے کوئی وینگناں دا سالنا
بھٹھیاں دے ڈک وچ سُٹنے ضرور نے
کاہنوں پَے بھخائے ، ساڈے ڈھڈ کوئی تندور نیں

دفع کروبھٹھیاں نوں بَھٹھے کاہنوں ساڑیئے
حبشیاں نوں پیرجی گھر کاہنوں واڑئیے
کالیاں دے نال کاہنوں مارئیے اُڈاریاں
ساڈیاں تےہیں امریکہ نال یاریاں

پیرجی : وَدھ وَدھ بولناایں ایویں بڑبولیا
سبزیاں توں جا تُوں سیاستاں نوں پھولیا
دوجے دی وی سُن کجھ دوجے نوں وی کہن دے
حکومتاں دی گل توں حکومتاں تے رہن دے

چنگا فیر بُجھ بھلا میرا کی خیال اے ؟
مؤکل: بُجھ لیا اے پیرجی چھولیاں دی دال اے