ہُن چھیتی دوڑیں بُھلیا ، ساھڈی سولی ٹنگی جان
تینوں واسطہ شاہ عنائت دا ، نہ توڑیں ساھڈا مان
اساں پیریں پا لئے کُنگھرو ، ساڈی پاوے جِند دھمال
ساھڈی جان لباں تے اپّڑی ، ہُن چھیتی مُکھ وکھال
ساھڈے سر تے سورج ہاڑھ دا ، ساھڈے اندر سیت سیال
بن چھاں ہُن چیتر رُکھ دی ، ساھڈے اندر پانبڑ بال
اساں مچ مچایا عشق دا ، ساھڈا لوسیا اِک اِک لُوں
اساں خُود نوں بُھلّے سانولا، اساں ہر دم جپّیا توں
ساھنوں چِنتا چِیخا چڑاھون دی، ساھڈے تِڑکن لَگے ھَڈّ
پَھڑ لیکھاں برچھی دُکھ دی ساھڈے سینے دیتی کَڈ
اساں تُر تُوں دُکھڑے چاھگدے ساھڈے لکھیں لِکھیا سوگ
ساڈھی واٹ لمیری دُکھ دی،ساھڈے عُمروں لمے روگ
ساڈھے ویھڑے پھوھڑی دُکھ دی،ساھڈا رو رو چویا نور
ایہہ اوکڑ ساھڈی ٹال دے، تیرا جیوے شھر قصور